فریاد بلند سوت به تمنای قیام قطار و قطار در رویای وصال چرخ‌ها و چرخ‌ها برای هم‌آغوشی با ریل‌ و ریل برای هم‌دستی با میلیون‌ها سنگ بی‌نام و نشانِ خوابیده در زمین، خواب آرام پرنده‌ها را به دست باد سپرد. بعد از آن روز هیچ‌کس چیزی را به‌یاد نیاورد، جز پرنده‌ای که بال‌های خود را برای شنیدن صدای سوت پیش ماه گرو گذاشته بود!