رادیو کولاژ

نشسته بودی از دور دیدمت، جاری شدی از عمق چشم‌هایت در عمق چشم‌هایم، چگونه می‌توانم این خواستن را فراموش کنم؟

توکه نازنده بالا دل‌ربایی
توکه بی‌سرمه چشمون سرمه‌سایی
تو که مشکین دو گیسو در قفایی
به‌ مو گویی که سرگردون چرایی؟
بمیرم تا تو چشم تر نبینی
شرار آه پُر آذر نبینی
چنان از آتش عشقت بسوزم
…